HELGEDLEDER
Må si jeg følte en stor glede inni meg over å oppleve
dette vakre enda en gang!
dette vakre enda en gang!
Sist natt var en av de aller vakreste.
Emma koser seg i midnattsola.
Gud signe vårt dyre fedreland, |
og lat det som hagen bløma. |
Lat lysa din fred frå fjell til strand |
og vetter for vårsol røma. |
Lat folket som brødre saman bu, |
som kristne det kan seg søma. |
Vårt heimland i mørker lenge låg, |
og vannkunna ljoset gøymde. |
Men, Gud, du i nåde til oss såg, |
din kjærleik oss ikkje gløymde, |
du sende ditt ord til Noregs fjell, |
og ljos over landet strøymde. |
Vil Gud ikkje vera bygningsmann, |
me fåfengt på huset byggja. |
Vil Gud ikkje verja by og land, |
kan vaktmann oss ikkje tryggja. |
Så vakta oss,Gud, så me kan bu |
i heimen med fred og hyggja! |
No er det i Noreg atter dag |
med vårsol og song i skogen. |
Om sædet enn gror på ymist lag, |
det brydder då etter plogen. |
Så signe då Gud det gode såd |
til groren ein gong er mogen. |